مرتضی روحانی
مرتضی روحانی

آقا همه جا آقاست.

امروز همه چیز فوق العاده بود.استقبال شگفت انگیز بود. یکی دو تا پیر مرد را از زیر دست و پا کشیدن بیرون. بندگان خدا داشتند می مردند. جوان تر ها را هم که نگو. یکی نبود بگه بابا شما طلبه اید. شما آخوندید. همچین شعار می دادند که رواق امام خمینی داشت می لرزید. هل دادن هم که نمک قضیه است. اما تو این میان آن چیزی که جالب بود عمامه های یک ور شده و احیاناً باز شده بود. خدا می داند که بستن دوباره شان چقدر سخت است. آن هم برای یک طلبه تازه کار!!!                                      صحبت های آقا در نهایت زیرکی بود. به نظرم صحبت های ایشان در نهایت تناسب حال مخاطب بود. صحبت هایی که شاید برخی هایشان فقط برای طلاب و از میان طلاب فقط برای کسانی که توی قم هستند معنی داشته باشد. تبیین رابطه متقابل حکومت و حوزه یکی از آن بحث های داغ در بدنه حوزه است. بدنه ای که به مثابه جانداری شده که عده ای به نام مرکز مدیریت او را از سر به سویی می کشند و عده دیگر به نام نشست اساتید سطوح عالی  آن را از دم به سویی دیگر .تبیین مفهوم تحول در حوزه و پیراستن آن از معانی سطحی اش و دفع شبهات عده ای دیگر یکی از کارهای خیلی مهم ایشان بود. کاری که فقط از خودشان بر می آمد.بعدن نوشت یک: شاید یک مطلب تحلیلی هم نوشم. تا ببینم چی می شه.بعدن نوشت دو: برای دیدن عکس ها اینجا را ملاحظه کنید.

نظری ثبت کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code